Vriendschap...

Vriendschap, is een woord dat je moet proeven met je hart. Vriendschap is meer dan vriendelijkheid, het is een als het ware uiting van liefde voor de mensen die je omringen.

Liefde is mooi, maar de begeerte ligt vaak al op de loer. Vriendschap is meer dan liefde. Bij liefde ontstaat onvermijdelijk begeerte, verlangen naar bezit, verlangen naar “eigendom”. Ook al gaan we uit van onvoorwaardelijke liefde, er is en blijft altijd een vorm van begeerte bestaan. Vriendschap, en dan heb ik het over “ware, onvoorwaardelijke, echte” vriendschap is eigenlijk de hoogste vorm van liefde. 

Er is geen afgunst en geen bezit. Partners, mannen en vrouwen, hebben elkaar lief zonder neiging tot bezit, geen claimen van elkaars aandacht, geen verlangen naar in het middelpunt van de aandacht staan, iedereen is er voor elkaar, iedereen geeft zich emotioneel en open aan de ander zonder er iets voor te willen ontvangen. 

Het is een vorm van liefde waarbij de vriendschap de kern van de liefde vormt. Er wordt gegeven zonder dat er een ontvangen aan vooraf gaat of achteraf gevraagd wordt. 

Samen mediteren, samen als vrienden gelukkig zijn, geeft de mooiste band die mogelijk is. Je bent “vriendelijk” zonder van elkaar afhankelijk te zijn, er ontstaat geen relatie die “afbreekbaar” is. Zo blijft er zuivere vriendschap over. Je hebt een stevige band maar maakt er geen relatie van. Vaste relaties ontstaan vaak uit onzekerheid en bezitsdrang. 

Bij vriendschap ontstaan uit vriendelijkheid heb je een band, een band die niet gaat knellen en zuiver is. Mocht er iets gebeuren waardoor het niet meer prettig voelt of is, dan kun je ook uit elkaar gaan, dan scheiden de wegen, omdat je als vrienden uit elkaar gaat en alles wat mooi was blijft, en daar blijf je dankbaar voor. 

Alles wat de ander voor je heeft betekent, alle vreugde die je aan de ander hebt beleeft, blijft in je hart aanwezig. Er is dan geen pijn en verdriet en met vriendelijkheid ga je de nieuwe vriendschappen tegemoet...........

© Matthijs van den Bos